The Wall'ı izledim.Pişman değilim,evet;ama değişiklik yapmak mümkünsüze yakınken dünyayı değiştirenleri izlemek kahrediyo adamı.Gene kahroldum.Aklıma sürekli "wrooongg do it agaiiiin!" diye bağıran şerefsiz gelip duruyo.Mükemmel bi gözlem yeteneği varmış,onu da gördüm adamlarda.
Ulan sanki bilmiyodum şarkıları başım dönerek gözüm karararak dinlerken.
Amaa The Wall albümünü,damardan enjekte etseler bu kadar anlayabilirdim ancak.O muhteşem oldu.Zihnim açılmış gibi hissediyorum lan.Tadına vararak dinleyen adam anlar bunu.Zihnim açıldı.Gözlüğümü silmiş gibi oldum.Aklıma gelmişken sileyim...
NE YAPICAM YA.NE YAPICAKSIN.4 metre dev perdede hayatında bir kere bi şeyleri düzeltme yoluna koyma arzusu hissetmemiş ölülere The Wall mı seyrettireyim.Denemedim mi."Değişiklik.." diye içinden bi şeyler geçiren adamları bile kolundan tutup biriktirmek lazım kilitli bi yerde.Kaçmasınlar.Kıymetlerinin ve ne düşündüklerinin farkında bile değiller çünkü.Yoksa şarkılardaki,masallardaki,masal adamlardaki dünyalar yalan olacak.Olmaya çok yakın zaten.